Maalesef gelenek ve kültürlerimizin her geçen gün değişmeye başladı. İnsanlar bir araya geldiğinde yani toplumlar oluşturulduğunda insanları bir arada tutan şey gelenek ve görenekleridir. Teknoloji dönemi ya da dijital dönemi ayrı bir şeydir ebetteki teknolojide olsun savunma sanayisinde olsun ilerleme olacaktır. Teknik olarak ilerleme olmalı ama gelenek ve kültür yok olmaya başladığında toplum yozlaşmaya başlar teknolojik olarak ne kadar ilerlemiş olursak olalım Türk kültürü yok olmaya başlar. Yeni dijital çağa elbette ayak uydurulmalı ama bu ne başka bir ülkeye özenti şeklinde olmalı ne de kendi gelenek ve göreneklerini unutturmalıdır. 

Bayramlarda artık insanlar tatil gözü ile bakılıyor. Hâlbuki misafirlere yapılan hazırlıklar, mezar ziyaretleri, büyükleri ziyaret etmek, hastaları ziyaret etmek onların hayır dualarını almak, sıla-i rahim yapmak çok önemlidir. Peygamber efendimiz (sav) “Rızkının geniş ömrünün uzun olmasını arzu eden (akrabalarını ziyaret etsin) onlarla olan bağlantısını devam ettirsin.”(Buhari edep 12) buyurmuştur.

Artık insanlar oturdukları binadaki karşı komşusunun kapısını çalmıyor. Kimsenin kimsede haberi yok pandemi ile birlikte tamamen insanlar yalnızlaştırıldı. Bizim dinimiz gelenek ve kültürlerimiz Allah’ın yaratmış olduğu her canlıya merhamet etmeyi emreder. Bırakın diğer hayvanları bir karıncayı dahi incitmemeyi söyler. Peygamber efendimizin kedisi müezza için tek elbisesini uyanmasın diye kesmiştir. Bu ne büyük bir incelik ve merhamettir.

“Yok ederek bizi değiştiriyorlar”

Bir milleti ayakta tutan inançları örf ve adetleri ve gelenek ve kültürleridir. Kurban bayramı aynı şekilde hayvan kesmekten ibaret değildir ya da kesilen etleri buzdolabına doldurmak değildir. Bir kısmını et alamayan kurban kesemeyen ihtiyacı olanlara vermektir. Komşularla paylaşmaktır bir nebzede olsa yoksuları gözetmek çocukları sevindirmektir. Maalesef ki kendi kültüründen ve inancından uzaklaştıkça yardımlaşmanın paylaşmanın önemi de yok olmaya başladı. Türklere Müslümanlara özgüdür aslında bu şekilde değiştirerek yok ederek bizi değiştiriyorlar. Şimdi baktığımızda 20 yaş gençler bilmiyorlar. Ellerinde cep telefonları, bilgisayarları bütün dünyaları bu kadar… Otobüste yaşlılar ayakta gençler oturduğu yerde ya uyuma numarası yapıyor ya da kulaklığı takıp görmezden geliyor.

 Dışarıya gittiğinizde Türkler misafirperver, cömert ve şefkatli olarak bilinir. Biz yoldan geçen yabancıyı misafir kabul edip aç mısın sofra kuralım mı diye soran bir nesilden geliyoruz. Onlar bireyselleştikleri için yalnızlaştırılmış ama biz toplum olarak yani yaşadığımız yerin mahallenin köyün şehrin menfaati gözetilir bireysel düşünülmez ama şimdi kültürel değerlerimiz yok olmaya başladı herkes tek takılmaya başladı. Bizim için en önemli olan aile yapısıdır. Ailenin yapısını bozduğunuzda isterse yaşadığınız ülke son teknolojilere sahip olsun yozlaşmış bozulmuş yok olmuş Türk yapısı oluşur.