Ülkelerin tarım politikaları, gıda üretimi, gıda güvencesi, gıda güvenliği, gıdaya erişim yönlerinden doğrudan doğruya toplum sağlığı ve bireylerin sağlığını etkilemektedir. Tarım uygulamalarının toprak, su, iklim ve biyoçeşitlilik yönlerinden çevresel etkileri toplum ve birey sağlığını dolaylı etkilenmektedir. Tarım çalışanlarının iş güvenliği ve sosyoekonomik düzeyi ile işsizlik, yoksulluk, göç gibi unsurlar da toplumun ve bireylerin sağlığını dolaylı olarak etkilemektedir. 

Son elli yıldır küreselleşme başlığında sermaye yapılanması değişime uğramış, sermayenin özgürlüğü ve akışkanlığı etkisizleştirilmiş, finansal piyasalar kuralsızlaşmaya evrilmiştir. 

TÜİK verileri, tarım ve hayvancılıkta kendi kendine yeten ülke konumundan uzaklaştığımızı, geleneksel tarım ve hayvancılık ürünleri ihracatının azaldığını, ithalatının arttığını işaret etmektedir. Düşük gelirli aileler gelirlerinin önemli bir kısmını gıdaya ayırmış olsalar da protein, vitamin ve mineralden zengin et, balık, tavuk, sebze ve meyve gibi gıdalara sofralarında daha az yer vermektedirler. Yüksek yağ ve şeker içeren ucuz ve enerjili yiyeceklere yönelmektedirler. Gıda güvencesi sağlanamamakta, ekonomik nedenlerle güvenli ve sağlıklı gıdaya erişimleri kısıtlanmaktadır. Ayrıca; gıda güvenliğini doğrudan doğruya tehlikeye atan kimsayal, biyolojik ve fiziksel toksikler barındıran gıdalardan kaynaklanan zehirlenmeler ve hastalıklara maruz kalmaktadırlar. Bebek ve çocukların gelişimleri gerilemekte, genotipleri olumsuz etkilenmekte bebek ve çocuk ölümleri yükselmektedir. 

Ülkemizde Tarıma Dayalı İhtisas Organize Sanayi Bölgeleri Yönetmeliği kapsamında TDİOSB’lar kurulmuştur. Tarımın gelişmesine katkı sağlanmasını temin etmek üzere mücavir alan sınırları içindeki hayvancılığı şehir dışına çıkarmayı, çevre ve insan sağlığını öncelemeyi, doğal kaynakları değerlendirmeyi, ekonomik kalkınmayı teşvik etmeyi, her türlü bitkisel ve hayvansal üretim ile tarıma dayalı sanayi yatırımlarını geri kalmış bölgelere çekmeyi hedefleyen Tarıma Dayalı İhtisas Organize Sanayi Bölgeleri uygulamaları bu yönetmelik kapsamında yürütülmektedir. Yine bu yönetmelik ile; bitkisel ve hayvansal üretimin teşviki amacıyla, kurulan TSİOSB’lere idari ve teknik yönden destek verilmesi, üretilen ürünlerin işlenmesi, muhafazası ve pazarlanmasına yönelik kurulacak sanayi tesislerine yeterli kalitede hammadde temini amacıyla tarım-sanayi entegrasyonunun geliştirilmesi hedeflenmiştir. Ayrıca düşük faizli, uzun vadeli krediler ile tarımsal ve hayvansal işletmeci ve sanayicileri için altyapısı tamamlanmış tarım ve sanayi alanları oluşturulmaktadır. Bu uygulama ile birbirini tamamlayan, birbirinin yan ürünlerini teşvik eden tarımsal üretim yapanlar ve sanayiciler için geliştirilmiştir. Bir program dahilinde üretim yapmaları, üretimde verimlilik ve karlılığın sağlanması, yatırımda işbirliği modellenmesi, alt yapı hizmetlerinden ortaklaşa yararlanmaları, ortak arıtmaları kullanmaları, çevre koruma, enerji ve ulaşım gibi hususların tek elden yönetilmesi, üretim maliyetlerinin azaltılması, markalaşma ve kalite standartlarının oluşturulması hedeflenmektedir. 

Üretim faaliyetlerinin hızlı, sürekli, verimli ve en az maliyetle gerçekleşmesi için Tek Durak Ofis Hizmetleri (ruhsat, izin, abonelik vs) bürokratik yavaşlığı ortadan kaldırmak istenmektedir. Ayrıca bu bölgelerde yatırım yapacak kişilerin emlak vergisi, inşaat ve yapı kullanma harcı, atık su bedeli ve KDV konularında vergi muafiyetleri uygulanmaktadır. Ülke genelinde tarım ve hayvancılığın geliştirilmesi, kaliteli tarım ve hayvancılık ürünlerinin üretiminin artırılması ihtisaslaşmış organize sanayi bölgeleri içinde gerçekleştirilmek istenmektedir. 

Ülkemiz insanının sağlıklı yaşam hakkını koruyacak tarım politikalarıyla, güvencesi ve güvenliği sağlanmış gıdaya erişiminin sağlanması, devletin pozitif yükümlülüğünün farkındalığı ve bilinciyle hareket eden toplum ve birey olma sorumluluğumuz bulunmaktadır.