Her hasta veya hasta yakını ya da herhangi birisi şiddet uygulayan adayı olabileceği gibi, her sağlık personeli ister hekim ister hastabakıcı ister hemşire veya sağlık kuruluşunda çalışan herhangi bir personel de şiddetin mağduru adayıdır. Kamu otoritesi ve sağlık kuruluşlarının uyguladığı ekonomik şiddet, dijital şiddet ve mobing de şiddet kapsamı içinde yer almaktadır. 

Şiddeti önlemek açısından kesinlikle politik bir tutum ve kararlılık gerektirmektedir. Sağlık personelinin uğradığı şiddet Halk Sağlığı meselesi olarak ele alınmalıdır. Kimden ve ne şekilde gelirse gelsin sağlık personeline yönelik her türlü şiddet halk sağlığı meselesidir. Kimden ve ne şekilde gelirse gelsin sağlık personeline yönelik her türlü şiddeti her Durum Olgusu” olarak ele alması zorunludur.

Şiddet Halk Sağlığı Sorunudur. 

Şiddet suç olmasına rağmen hukuk sistemlerinin yavaş işlemesi, şiddeti cezalandıracak makamların şiddet bilinci ve farkındalığı geliştirmemiş olması, toplumsal adet, gelenek ve görenekler maskesi altında şiddete anlayışla yaklaşılması,  şiddet mağdurunun bedensel ve psikolojik itibarının yeterince önemsenmemesi, cezalarda adalet duygusunu sarsan indirimlere uygulanması ve şiddet failinin yeterince ceza almaması olarak özetlenebilir. Şiddet mağduru ceza alsa bile cezanın infaz hükümlerindeki indirimler de şiddet faillerini cesaretlendirmektedir. 

Hasta ve hasta yakınlarının sağlık hizmeti beklentilerini yükselten hastayı müşteri gibi gören ve gösteren akabinde müşteri memnuniyeti taleplerini yükselten popülist yaklaşımlar sağlık personeline şiddeti artıran en önemli hususlardan birisidir. Sağlık personelini mesleki olarak itibarsızlaştıran ve değersizleştiren ifadelerin yaygınlaşması şiddeti doğuran unsurlardandır.  Hasta sevk sisteminin kaldırılması ve sağlık hizmetinin ücretli hale gelmesi de şiddeti artıran unsurlardandır. Sağlık personeli yetiştiren eğitim kurumlarının eğitici ve eğitim yetersizliği ve kalitesizliğinden kaynaklı olarak sağlık hizmetinden memnuniyetsizlik doğuran sağlık hizmetleri şiddeti körüklemektedir. 

Sağlık Bakanlığı’nın, şiddete uğrayan sağlık personeli için başlattığı “113 Beyaz Kod”  telefonla bildirip hattı uygulaması ne yazık ki caydırıcı, azaltıcı bir etki yaratmamış, Sağlık Bakanlığı’nın kendi personeline verilen ücretsiz avukatlık desteği olarak kalmıştır.  Son on yıldır onlarca cinayet vakası, yüz bin civarında yaralanma vakası kayıtlara geçmiştir.

Fiziksel, psikolojik, ekonomik, dijital şiddet ve mobinge maruz kalan, değersizleştirilen, itibarsızlaştırılan yüzlerce sağlık personeli uğradığı şiddetin etkileriyle başa çıkamayarak intihar etmiştir. Yine on binden fazla hekim yurtdışına gitmiştir.

Şiddete sebebiyet veren tüm unsurların bilimsel yöntemlerle ve yasal mevzuatlarla ortadan kaldıracak bilinç, farkındalık ve bakış açısı geliştirilmesi zorunludur. Şiddetin bir sonucu olarak, sağlık çalışanlarının fiziksel ve ruhsal olarak olumsuz etkilenmesine, işgücünde azalmaya ve ekonomik kayıplara, sağlık kuruluşlarına yönelik güvensizliğin artmasına sebep olan unsurların ortadan kaldıracak yöntemler ve mevzuat çalışmalarına öncelik verilmesi gerekmektedir. 

Sağlık çalışanlarının halkın gözündeki itibarını düşüren ve değersizleştiren söylemlerden kaçınılmalı, mesleğin kutsiyetini, emek ve çabalarını yükselten tutumlar geliştirilmelidir.  Sağlık çalışanını değersizleştirecek uygulamalardan özenle kaçınılmalıdır. Sağlık çalışanlarına yönelik her türlü şiddet, meslek odaları, meclis kürsüleri, sağlık kuruluşları ve meslektaşlar tarafından sert tepkiler verilmelidir. Şiddet uygulayan, şiddete sebebiyet veren, şiddeti körükleyen kişi, kurum ve kuruluşlar kamu otoritesinin ve hukuk devletinin sert yüzüyle tanıştırılmalıdır. 

Sağlık çalışanlarının bedensel, ruhsal, ekonomik, mesleki olarak korunması, kişilik haklarına saygı gösterilmesi sağlık hizmetinin ve toplumun sağlığının da güvenceye alınması anlamına gelir.

Unutmayalım!

Şiddet Varsa Sevgi Yoktur!

Sevgi Yoksa Sağlık Yoktur!